🌫️ Obraz Matowej Szyby W Płucach

Sarkoidoza (inaczej choroba Besniera-Boecka-Schaumanna) jest przewlekłą chorobą dotyczącą przede wszystkim układu oddechowego. W jej przebiegu dochodzi do powstawania ziarniniaków w płucach, jamie brzusznej, sercu, ośrodkowym układzie nerwowym lub skórze. Nadal niestety nie wiadomo, co sprawia, ż W klasycznej tomografii klatki piersiowej dawka promieniowania potrafi być ponad 100 razy wyższa niż w przypadku rentgena. Tymczasem w tomografii HRCT prześwietla się – a więc też napromieniowuje – tylko ok. 10% tego obszaru. Co więcej, tzw. niskonapięciowa tomografia komputerowa, stosowana przede wszystkim w badaniach W zwłóknieniu płuc o małym nasileniu lub w jego początkowych stadiach możliwy jest brak jakichkolwiek objawów. Jeśli włóknienie płuc ma nasilony charakter lub postępuje, u pacjenta mogą wystąpić objawy takie jak: płytkie i przyspieszone oddechy, suchy, męczący kaszel, dyskomfort lub ból w klatce piersiowej, tendencje do zadyszek, W płucach, głównie obwodowo widoczne są rozległe zagęszczenia typu matowej szyby, a na ich tle pogrubiałe przegrody. Płuca zajęte w 40–50%, zmiany w przebiegu COVID. Nadprzeponowo dyskretne pasemkowate i siateczkowate zmiany sugerujące wczesną fazę śródmiąższowego włóknienia płuc, z niewielkiego stopnia rozstrzeniami z Obraz mikroskopowy zapalenia śródmiąższowego w idiopatycznym włóknieniu płuc. Idiopatyczne włóknienie płuc, samoistne włóknienie płuc (łac. fibrosis pulmonum idiopathica), zwykłe śródmiąższowe zapalenie płuc, dawniej też: kryptogenne włókniejące zapalenie pęcherzyków płucnych – choroba zaliczana do idiopatycznych śródmiąższowych zapaleń płuc, o złym TK klatki piersiowej : wykonano badanie TK klatki piersiowej z kontastem. Niecharakterystyczne obszary zagęszczeń o typie matowej szyby u podstawy płuc - pdp. w wyniku niepełnego wdechu. poza tym płuca bez zmian ogniskowych.Lwew nadnercze poszerzone do 10 mm z obecnością hypodensyjnych guzków (-4 j.H.) - przerost guzkowy. Guzki nie­lite dzielimy dalej na guzki o typie matowej szyby (GGN – ground-glass nodule) oraz częściowo lite (part-solid). Zacienienia o typie matowej szyby nie przesłaniają całkowicie struktur anatomicznych płuca, np. naczyń krwionośnych, w których sąsiedztwie są zlokalizowane (ryc. 1), w przeciwieństwie do zacienień litych. TK klatki piersiowej: W obu płucach widoczne zagęszczenia miąższowe, część z bronchogramem powietrznym, wykazujące predylekcję do obwodu oraz mniejsze, nieregularne ogniska zagęszczeń oraz ogniska matowej szyby lokalizujące się przy pęczkach naczyniowo-oskrzelowych. Podopłucnowy obszar matowej szyby w segmencie 10P. wymi, drobnoplamistymi oraz obszarami matowej szyby, – pojedynczy guzek nasuwający podejrzenie no-wotworu. Dzięki tomografii komputerowej wysokiej rozdziel-czości możemy nie tylko stwierdzić obecność zmian w płucach niewidocznych na zdjęciu radiologicznym klatki piersiowej, ale także monitorować przebieg cho-roby i wyniki leczenia W badaniu TK co najmniej 40% miąższu płucnego zajęte. Opis pierwszej TK: W obu płucach . we wszystkich płatach, z zaoszczędzeniem szczytów, zarówno obwodowo jak i centralnie liczne obszary / ogniska matowej szyby. Obraz odpowiada zmianom związanym z covid. Po wyjściu ze szpitala skierowano mnie na badania po trzech miesiącach od Co może znaczyć guzek w płucach? Witam miałam robiona tomografię płuc bez kontrastu . w wyniuku wyszło że mam guzka (5mm) o typie matowej szyby w płacie górnym prawego płuca . Lekarza mam dopiero w połowie marca , nie chce do tego czasu się zadręczać co to może znaczyć. Lekarz chorób wewnętrznych Łukasz Wroński Internista , Pabianice. 78 poziom zaufania. Koniecznie zgłosić się do chirurga naczyniowego, żeby wykluczył nawrót choroby. Odpowiedź udzielona automatycznie. Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników. Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Witam 66hL. Trudno odróżnić zmiany w płucach spowodowane przez COVID-19 od tych wywołanych przez grypę – informuje “American Journal of Roentgenology” (AJR). Fot. Zespół doktora Liaoyi Lina z uniwersyteckiego szpitala w Wenzhou (Chiny) sprawdził przydatność tomografii komputerowej (CT) w diagnostyce różnicowej zapalenia płuc spowodowanego COVID-19 oraz grypowego zapalenia płuc. Do badania włączono ogółem 97 pacjentów (49 kobiet i 48 mężczyzn). Spośród nich 52 osoby (29 mężczyzn, 23 kobiety; przedział wiekowy 21-73 lata) miało zapalenie płuc COVID-19, zaś 45 pacjentów (26 kobiet, 19 mężczyzn; przedział wiekowy 15–76 lat) miało zapalenie płuc wywołane wirusem grypy (28 - grypa A; 17 - grypa B). Wszyscy pacjenci mieli pozytywne wyniki testów na obecność kwasów nukleinowych dla odpowiednich wirusów, a także pełne dane kliniczne i obrazy CT. Jak wykazała analiza, większość zmian związanych z COVID-19 była zlokalizowana w obwodowych częściach płuc blisko opłucnej, podczas gdy wirus grypy częściej powodował zaczopowanie światła oskrzeli śluzem (mucoid impaction) oraz obecność płynu w opłucnej (pleural effusion). Znaczących różnic nie udało się natomiast stwierdzić (nawet z pomocą sztucznej inteligencji) w przypadku zmian takich jak zacienienia typu matowej szyby (ground-glass opacities, GGO), nacieczenie tkanki płucnej (consolidation), obszary zmniejszonej przejrzystości układające się w mozaikę (mosaic attenuation), pogrubienie ściany oskrzeli (bronchial wall thickening), guzki środkowej części zrazika (centrilobular nodules), pogrubienie przegród międzyzrazikowych (interlobular septal thickening), bronchogram powietrzny (air bronchogram), wzór zagęszczeń przypominający obraz brukowanej ulicy (crazy paving pattern) jedno- lub dwustronne rozmieszczenie zmian, ich liczba, rozmiary, średnia gęstość, objętość oraz rozkład podłużny. Zdaniem autorów główną rolą badania CT podczas obecnej pandemii jest nie tyle stawianie diagnozy, co wykrywanie zmian zapalnych oraz ocena efektów leczenia. ... Ekspert Szacuny 11036 Napisanych postów 50704 Wiek 29 lat Na forum 22 lat Przeczytanych tematów 57816 co oznacza obraz matowej szyby w rtg płuc Ekspert SFD Pochwały Postów 686 Wiek 32 Na forum 11 Płeć Mężczyzna Przeczytanych tematów 13120 Wyjątkowo przepyszny zestaw! Zgarnij 3X NUTLOVE 500 w MEGA niskiej cenie! KUP TERAZ ... anubis84 Moderator Ekspert Jest liderem w tym dziale Szacuny 16996 Napisanych postów 129653 Wiek 38 lat Na forum 12 lat Przeczytanych tematów 1448661 To powinien lekarz ocenić, poza tym do zdjęcia powinien być opis. Gdyby ilość pieniędzy, jakie posiadamy, zależała od tego, jak traktujemy innych ludzi, bylibyśmy milionerami. Koronawirus SARS-CoV-2, podobnie jak inne wirusy atakujące układ oddechowy, może prowadzić do śródmiąższowego zapalenia płuc. Na podstawie doświadczeń pierwszych krajów zmagających się z epidemią SARS-CoV-2 udało się określić, typowy dla COVID-19 (ang. Coronavirus Disease 2019), obraz zmian zapalnych w płucach obserwowanych w badaniu tomografii komputerowej. W ostatnich tygodniach pojawiły się doniesienia o przydatności badania ultrasonograficznego w rozpoznawaniu i monitorowaniu zmian zapalnych w płucach u pacjentów z COVID-19. Okazało się również, że objawy radiologiczne (zarówno w badaniu TK, jak i w badaniu usg) mogą wyprzedzać ostre objawy kliniczne związane z Jeśli zaczynasz naukę ultrasonografii płuc, przed dalszą lekturą zapoznaj się z prawidłowym obrazem płuc w badaniu zapalenia płuc w przebiegu COVID-19SARS-CoV-2 przyczynia się do rozwoju śródmiąższowego zapalenia wczesnym etapie choroby widoczny jest obrzęk przestrzeni międzypęcherzykowej w płucach, następnie pojawia się bogatobiałkowy wysięk do światła pęcherzyków. W dalszym etapie choroby, w wyniku zmian zapalnych obejmujących pneumocyty, dochodzi do ich martwicy i złuszczania. U części pacjentów nasilony proces chorobowy prowadzi do zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). W fazie zdrowienia mogą być obserwowane procesy włóknienia płuc. Taki przebieg choroby powoduje stopniowe pojawianie się nowych zmian w obrazie ultrasonograficznym w następującej kolejności:zespoły śródmiąższowe (linie B7) – świadczą o obrzęku przestrzeni międzypęcherzykowejzespoły śródmiąższowo-pęcherzykowe (linie B3) i obszary tzw. białego płuca – świadczą o obecności wysięku do pęcherzyków płucnychpodopłucnowe konsolidacje – dalsza progresja zmian zapalnychnierówny zarys linii opłucnej – widoczny głównie w procesach włóknieniaW większości przypadków zmiany zapalne w płucach u pacjentów z COVID-19 pojawiają się w obwodowych partiach płuc, co sprawia, że są możliwe do uwidocznienia w badaniu śródmiąższowyzespół śródmiąższowy (linie B7) to liczne, położone obok siebie artefakty linii B, między którymi odległość jest nie mniejsza niż 7mm. Uważa się, że za powstawanie obrazu zespołu śródmiąższowego odpowiada gromadzenie się wolnego płynu w przegrodach międzypłacikowych i międzypęcherzykowych płuc. Średnia odległość dzieląca przegrody międzypłacikowe w płucach człowieka wynosi około 7mm, stąd występujące dość... More (linie B7zespół śródmiąższowy (linie B7) to liczne, położone obok siebie artefakty linii B, między którymi odległość jest nie mniejsza niż 7mm. Uważa się, że za powstawanie obrazu zespołu śródmiąższowego odpowiada gromadzenie się wolnego płynu w przegrodach międzypłacikowych i międzypęcherzykowych płuc. Średnia odległość dzieląca przegrody międzypłacikowe w płucach człowieka wynosi około 7mm, stąd występujące dość... More). Obraz płuc u pacjenta z wirusowym zapaleniem płuc. Głowica śródmiąższowo-pęcherzykowyzespół śródmiąższowo-pęcherzykowy zespół śródmiąższowo-pęcherzykowy (linie B3) to liczne, ułożone w odległości mniejszej niż 3mm lub zlewające się ze sobą artefakty linii B. Uważa się, że za obraz ten odpowiada obecność płynu w pęcherzykach płucnych i przestrzeniach międzypęcherzykowych (średnia odległość między pęcherzykami płucnymi w płucach nie przekracza 3mm). Zlewające się ze... More (linie B3zespół śródmiąższowo-pęcherzykowy zespół śródmiąższowo-pęcherzykowy (linie B3) to liczne, ułożone w odległości mniejszej niż 3mm lub zlewające się ze sobą artefakty linii B. Uważa się, że za obraz ten odpowiada obecność płynu w pęcherzykach płucnych i przestrzeniach międzypęcherzykowych (średnia odległość między pęcherzykami płucnymi w płucach nie przekracza 3mm). Zlewające się ze... More). Widoczne są liczne, przylegające do siebie artefakty linii B. Głowica zmian w płucach w badaniu usg u pacjentów z COVID-19Wspomniany powyżej proces rozwoju zmian zapalnych w płucach powoduje występujące kolejno po sobie zmiany obserwowane w badaniu usg:1. Początkowa faza choroby (przed wystąpieniem objawów klinicznych). W badaniu usg mogą już być widoczne, głównie w segmentach przypodstawnych obu płuc, pojedyncze zespoły śródmiąższowe (linie B7) i śródmiąższowo-pęcherzykowe (linie B3). W badaniu TK zmianom tym odpowiadają położone obwodowo zmiany o charakterze matowej szyby (ang. ground-glass opacity).2. Wczesne stadium choroby (1-4 doba od początku objawów klinicznych). Pojawiają się kolejne zespoły śródmiąższowe i śródmiąższowo-pęcherzykowe obejmujące większą powierzchnię płuc. Obrazowi temu może towarzyszyć obraz nierównej i pozaciąganej linii opłucnej. Lokalnie możliwe jest pojawianie się pierwszych, niewielkich, podopłucnowych obszarów konsolidacji miąższu. Zmianom tym w badaniu TK odpowiadają nacieki o charakterze matowej szyby (ang. ground-glass opacity) i kostki brukowej (ang. crazy-paving pattern).3. Progresja choroby (5-8 doba). Pojawiają się liczne obszary tzw. białego płuca (zlewające się ze sobą artefakty linii B), zwiększa się ilość podopłucnowych obszarów konsolidacji miąższu. Linia opłucnej może być nierówna, z cechami pogrubienia i przerwania jej Szczyt choroby (9-13 doba). Nasilenie zmian o charakterze konsolidacji i obszarów tzw. białego płuca. Obraz obu płuc może (zwłaszcza u pacjentów wymagających tlenoterapii i/lub sztucznej wentylacji) przypominać obraz płuc w ARDS. U pacjentów z COVID-19, w odróżnieniu od klasycznego obrazu ARDS, rzadko obserwuje się wolny płyn w jamach opłucnej. Jeśli występuje wolny płyn, to zazwyczaj w niewielkiej Zdrowienie (>14 doby). Stopniowe ustępowanie zmian w kolejności odwrotnej do ich pojawiania się: ustępowanie obszarów konsolidacji, obszarów białego płuca, zespołów śródmiąższowo-pęcherzykowych i śródmiąższowych, ze stopniowo pojawiającymi się artefaktami linii A. U części pacjentów po wyzdrowieniu mogą być widoczne cechy włóknienia płuc pod postacią nierównej i odcinkowo pogrubiałej linii opłucnej z drobnymi (średnicy 1-3mm) zmianami podopłucnowymi oraz liczniejszymi artefaktami linii B, Z i z wirusowym zapaleniem płuc. Widoczne są liczne, rozsiane artefakty linii B, nierówny zarys linii opłucnej i drobne, podopłucnowe obszary objętość wolnego płynu w jamie opłucnowej oraz liczne artefakty linii B i podopłucnowe konsolidacje widoczne u pacjenta z wirusowym zapaleniem z ciężkim, śródmiąższowym zapaleniem płuc w przebiegu infekcji wirusowej. Widoczny jest obraz białego płuca (liczne, zlewające się ze sobą artefakty linii B) oraz drobne, podopłucnowe obszary konsolidacji z ciężkim, śródmiąższowym zapaleniem płuc w przebiegu infekcji wirusowej. Obraz z głowicy liniowej. Widoczne są cechy „białego płuca” oraz podopłucnowe obszary konsolidacji miąższu z powietrznym bronchogramem. Zwraca uwagę brak wolnego płynu w jamie opłucnej, mimo typowego dla ARDS obrazu klinicznego i Większość zmian zapalnych w płucach u pacjentów z COVID-19 lokalizuje się obwodowo. W początkowej fazie choroby zmiany widoczne są głównie w przypodstawnych partiach U części pacjentów zakażonych SARS-CoV-2 istnieje możliwość uwidocznienia w badaniu TK i USG pierwszych zmian patologicznych w płucach na krótko przed wystąpieniem objawów Zmiany obserwowane w płucach u pacjentów z COVID-19 mają charakter zmian śródmiąższowych i pojawiają się w następującej kolejności:zespoły śródmiąższowezespoły śródmiąższowo-pęcherzykowe obszary białego płucapodopłucnowe obszary konsolidacji miąższu płucnego4. Powyższe zmiany mogą występować jednoczasowo, obejmując coraz większą powierzchnię Wolny płyn w jamach opłucnej jest rzadko opisywanym objawem u pacjentów z COVID-19. Zazwyczaj widoczna jest niewielka obbjętość wolnego W fazie zdrowienia obserwuje się ustępowanie zmian w odwrotnej kolejności, aż do pojawiania się artefaktów linii A w miejscu pionowych artefaktów i obszarów U części pacjentów w fazie zdrowienia widoczne są cechy włóknienia płuc pod postacią nierównej, pogrubiałej opłucnej z liczniejszymi artefaktami linii B, Z i że większość zmian zapalnych w płucach u pacjentów z COVI-19 lokalizuje się obwodowo, wykonując badanie usg zawsze należy brać pod uwagę niemożność uwidocznienia zmian, które nie przylegają do opłucnej. Obraz radiologiczny zawsze musi być interpretowany w odniesieniu do stanu klinicznego D, Piano A, Raffaelli F, Bonadia N, de Gaetano Donati K, Franceschi F. Point-of-Care Lung Ultrasound findings in novel coronavirus disease-19 pnemoniae: a case report and potential applications during COVID-19 outbreak. Eur Rev Med Pharmacol Sci. 2020 Mar;24(5): 2776-2780Peng, Q., Wang, X. & Zhang, L. Findings of lung ultrasonography of novel corona virus pneumonia during the 2019–2020 epidemic. Intensive Care Med (2020).Soldati G, Smargiassi A, Inchingolo R, Buonsenso D, Perrone T, Briganti DF, Perlini S, Torri E, Mariani A, Mossolani EE, Tursi F, Mento F, Demi L. Is there a role for lung ultrasound during the COVID-19 pandemic? J Ultrasound Med. 2020 Mar 20. Forum Medyczne › Pulmonologia › Rozlane obszary matowej szyby oraz rozsiane ogniska zagęszczeń miąższowych w płucach W obu płucach rozlane obszary matowej szyby oraz rozsiane ogniska zagęszczeń miąższowych także o charakterze drobnych guzków o głównie obwodowej lokalizacji, najbardziej nasilone w lewym. Skonsolidowane zagęszczenia w seg. 5, 9, 10 lewym z komponentą zmian włóknistych. Obraz odpowiada odoskrzelowym zmianom zapalnym. Niewielkie zwłóknienia w szczycie płuca prawego, niewielkie zwłóknienia podopłucnowe w płacie środkowym. Pasmo zwłóknień w seg. 9 prawym nadprzeponowo. Dwa guzki śr. 3 mm w seg. 1+2 po stronie lewej. Płyn w obu jamach opłucnowych - po stronie prawej warstwa 7mm po stronie lewej wnika w szczelinę międzypłatową, warstwa przy tylnej ścianie klp - do 13 mm. Niewielki zastój w krążeniu małym. Tracheobronchoslerosis. Granicznej wielkości węzeł chłonny podostrogowy w osi krótkiej 8 mm, poza tym drobne węzły chłonne śródpiersia i wnęk niepowiększone. Serce powiększone w całości. Zwapnienia w zastawce mitralnej oraz naczyniach wieńcowych. Cechy niewydolności prawej komory powiększony prawy przedsionek szeroka VCI i żyły wątrobowe. Cechy nadciśnienia płucnego pień płucny do 38 mm, prawa tętnica płucna 24mm, lewa 22 mm. Aorta z blaszkami miażdżycowymi, nieposzerzona. Części kostne bez zmian podejrzanych. prosze o interpretacje 2013-01-08, 11:14~myszkasobo ~ Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post Nawet łagodny lub bezobjawowy przebieg zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 może prowadzić do długofalowych zmian w organizmie. Przeczytaj, jak się je obrazuje. O tym, w jaki sposób koronawirus SARS-CoV-2 oddziałuje na ludzkie ciało, nie wiemy jeszcze wszystkiego. W miarę upływu czasu wiemy jednakże coraz więcej – również na temat możliwych powikłań po kontakcie z wirusem. Okazuje się, że wpływa on nie tylko na płuca, jak początkowo sądzono, ale też na wiele innych narządów i układów. Co więcej, dotyczy to zarówno pacjentów hospitalizowanych z powodu ciężkiego przebiegu COVID-19, jak i osób, które zakażenie przeszły łagodnie lub wręcz bezobjawowo. Część zmian zaobserwować można tylko dzięki badaniom obrazowym. Przeczytaj, które z nich warto wykonać. Z niniejszego artykułu dowiesz się jakie mogą pojawić się powikłania po COVID-19,jak często występują i jakie objawy im towarzyszą,które układy i narządy są szczególnie narażone na te powikłania,które badania obrazowe pozwalają wykryć zmiany poinfekcyjne i monitorować stan pacjenta w okresie rekonwalescencji,gdzie można wykonać te badania,czy osoby, które przebyły zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 łagodnie lub bezobjawowo, również powinny się zbadać,jaka jest rola badań obrazowych w leczeniu COVID-19 i jego powikłań. Na początek – kilka słów o nazewnictwie Nazwa SARS-CoV-2 pochodzi od angielskich wyrazów „Severe Acute Respiratory Syndrome – Coronavirus 2”. Określany nią wirus należy bowiem do większej rodziny wykazujących pewne wspólne cechy koronawirusów i jest drugim jej przedstawicielem zdolnym wywołać u człowieka tzw. ciężki zespół niewydolności oddechowej (nazywany też niekiedy ARDS, co rozwija się z kolei do „Acute Respiratory Distress Syndrome”). Gdy pojawił się w populacji, większość zakażonych nim osób zgłaszała właśnie objawy takie jak kaszel i duszność, często tak silną, że pacjenta trzeba było podłączyć do respiratora. Obecnie wiadomo, że symptomy infekcji SARS-CoV-2 mogą być bardzo różne (podobnie jak jej powikłania, o czym piszemy niżej), zrazu przyjęta nazwa jednak się utrwaliła. Symptomy te zresztą określa się od początku już zbiorczo mianem COVID-19, od frazy „Coronavirus Disease” i roku 2019, w którym pierwszy raz je odnotowano. Wróćmy jednak do problemów z płucami, bo choć nie są jedynymi wywoływanymi przez koronawirusa, to wciąż stanowią największą ich grupę. Powikłania w układzie oddechowym COVID-19 Badania wykazały degradację tkanki płucnej u 88 proc. ozdrowieńców po 6 tygodniach od ich wyjścia ze szpitala. Po 12 tygodniach odsetek ten zmalał do 56 proc., co dowodzi, że płuca są w stanie samoistnie regenerować się po chorobie. Niestety, jak pokazują wyniki obserwacji pacjentów cierpiących na SARS i MERS (ang. Middle-East Respiratory Syndrome, czyli „bliskowschodni zespół oddechowy”) – które to schorzenia objawiały się podobnie i też były przenoszone przez koronawirusy, tyle że odpowiednio w 2003 i 2012 roku – regeneracja może też zająć wiele lat, a w skrajnych przypadkach trwałe zmiany grożą koniecznością przeprowadzenia transplantacji płuc. Wirus niszczy ich komórki, wywołuje ostry stan zapalny i przyczynia się do tworzenia zatorów w naczyniach krwionośnych. Miejscowe obumarcie tkanek tudzież ich nieodwracalne zwłóknienie (będące następstwem bliznowacenia uszkodzeń) nie zawsze jednak wynika tylko z jego działania. Często jest to również efekt uboczny intensywnego leczenia, np. intubacji. Gorzej, że do zwłóknienia potrafi czasem dojść nawet wówczas, gdy infekcja nie daje wyraźnych objawów i pacjent nie trafia do szpitala. Zdarza się bowiem, że tzw. śródmiąższowe zapalenie płuc obejmuje tylko niewielką część tego narządu i jeśli nie jest on zmuszony do intensywnej pracy, dana osoba nie zauważa, iż braknie jej tchu. Może jednak zacząć doświadczać: przewlekłego zmęczenia,obniżenia nastroju (wskutek niedotlenienia mózgu),ucisku lub bólu w klatce piersiowej przy głębszych oddechach tudzież w trakcie aktywności fizycznej,duszności podczas wysiłku,nagłego „spadku kondycji” (częstszego łapania zadyszki). Jeżeli ty lub twoi bliscy obserwujecie u siebie podobne nieprawidłowości, stanowi to dobrą przesłankę, by wykonać RTG albo tomografię klatki piersiowej. Na uzyskiwanym w toku owych badań obrazie płuc ukazują się charakterystyczne dla procesu zapalnego zmętnienia, przypominające mleczne szkło czy matową szybę (tak właśnie zresztą często określa się je w opisie wyników). Czasami to jedyny sposób wykrycia niepokojących zmian – wywoływanych nie tylko przez koronawirusa, ale też np. przez bakterie czy pierwotniaki, a także powstających w wyniku reakcji alergicznej – jako że przy stosunkowo niewielkim nasileniu objawów badanie osłuchowe może niestety nic nie wykazać. Tymczasem wcześnie wykryty wysięk do pęcherzyków płucnych, uwidaczniający się na prześwietleniu właśnie jako „matowa szyba”, można leczyć, podając chociażby leki sterydowe, które przyspieszają wchłanianie płynu z płuc. Warto wiedziećNa 3711 pasażerów słynnego statku wycieczkowego „Diamond Princess” 712 zdiagnozowano jako zakażone wirusem SARS-CoV-2, ale aż 311 z nich nie przejawiało żadnych oznak infekcji. Gdy po pewnym czasie prześwietlono płuca 76 bezobjawowych pacjentów, zmętnienia wykryto w co drugim przypadku! Badanie przeprowadzone niezależnie na innej grupie ludzi wykazało z kolei „obraz mlecznego szkła” u 67 proc. osób zainfekowanych, które nie wykazywały symptomów choroby bądź przeszły ją łagodnie. Odpowiedź na pytanie, czy przy podejrzeniu powikłań COVID-19 lepiej zrobić tomografię komputerową, czy rentgen klatki piersiowej, należy zostawić specjaliście. Np. pulmonologowi, który diagnozuje i leczy przede wszystkim choroby płuc. Zwłaszcza że wymienione procedury, jako wykorzystujące szkodliwe promieniowanie, i tak są realizowane wyłącznie na podstawie skierowania lekarskiego. Listę oferujących je placówek znajdziesz na stronach (RTG) oraz (tomografia), gdzie możesz też od razu zarezerwować dogodny termin badania, porównawszy uprzednio ceny. UwagaPacjenci, którzy w ramach COVID-19 chorowali na ciężkie zapalenie płuc, powinni zdaniem ekspertów zgłosić się po skierowanie na kontrolne prześwietlenie klatki piersiowej po 12 tygodniach od wyzdrowienia. Powikłania kardiologiczne COVID-19 Rezonans magnetyczny – bardzo dokładny, a jednocześnie wystarczająco bezpieczny, by zasadniczo nie wymagać skierowania – niestety w diagnozowaniu płuc nie sprawdza się tak dobrze. Miąższ płucny to tkanka zawierająca bowiem niewielkie ilości wody, a więc i wodoru, który jest tu kluczowy (o tym, jak obojętne dla zdrowia fale radiowe i pole magnetyczne wykorzystują go do tworzenia obrazów z wnętrza ciała, pisaliśmy szerzej w artykule „Rezonans magnetyczny – na czym polega badanie”). Wspominamy jednak o tej technice diagnostycznej, ponieważ okazuje się ona przydatna do wykrywania zmian, jakie koronawirus SARS-CoV-2 wywołać może w mięśniu sercowym – prowadząc do jego niedotlenienia, wnikając do komórek i bezpośrednio je uszkadzając, jak również uruchamiając stan zapalny. Podejrzewa się też, że serce osłabić może ogólny stres związany z walką organizmu z zakażeniem. W efekcie do kardiologicznych powikłań infekcji zaliczane są obecnie schorzenia takie jak: arytmia, kołatania serca;nadciśnienie lub deregulacja ciśnienia tętniczego;kardiomiopatia – zesztywnienie, rozciągnięcie lub zgrubienie mięśnia sercowego, co wpływa na jego zdolność do pompowania krwi;niewydolność serca – lub jej nasilenie;zapalenie mięśnia sercowego. Co niepokojące, na wystąpienie powyższych symptomów w dużym stopniu narażone są nawet osoby młode, u których zakażenie przebiegało zrazu łagodnie lub bezobjawowo. Szacuje się, że rzecz dotyczy nawet 8-10 proc. pacjentów niewymagających hospitalizacji, a u czterech na pięciu z nich objawy utrzymują się nawet po 2-3 miesiącach od wyzdrowienia. Ozdrowieńcy, zwani też niekiedy „pacjentami post COVID-19”, doświadczający zaburzeń pracy serca, bólu w klatce piersiowej czy wahań ciśnienia – a także zasłabnięć bądź zawrotów głowy – powinni znaleźć się pod opieką kardiologa. Jeśli zlecone przez niego badania podstawowe, takie jak choćby echo serca lub EKG, wykażą nieprawidłowości, może to stanowić wskazanie do rezonansu serca. Adresy ośrodków diagnostycznych mających tę zaawansowaną procedurę w swej ofercie znajdziesz pod adresem Zmiany w układzie naczyniowym po COVID-19 Na osobną wzmiankę zasługują będące skutkiem zakażenia SARS-CoV-2 problemy w obrębie naczyń krwionośnych. Koronawirus otóż zdolny jest wywoływać w nich zmiany zapalne i uszkadzać wyściełające je komórki. Podczas infekcji dochodzi w dodatku do gwałtownego wzrostu stężenia białek biorących udział w procesie krzepnięcia krwi. Wszystko to przekłada się zaś na większe ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych, takich jak: niewydolność żylna kończyn dolnych,ostry zespół wieńcowy,zator tętnicy płucnej,zawał serca,udar mózgu – dotyczy to ok. 1 proc. hospitalizowanych pacjentów z COVID-19, są wśród nich niestety też ludzie młodzi, a śmiertelność jest siedmiokrotnie wyższa niż w przypadku udarów o innym podłożu. Zakrzepy mogą się dostawać także do innych narządów, np. do wątroby czy nerek, upośledzając ich czynności. Przypuszcza się również, że to właśnie obecność zakrzepów w płucach odpowiada za zdumiewające lekarzy „radosne niedotlenienie” (jak można przetłumaczyć angielski termin „happy hypoxia”), które czasem pojawia się u chorych na COVID. Zjawisko to polega na tak znacznym spadku saturacji, czyli wysycenia tlenem krwi, że pacjent teoretycznie powinien mieć trudności z oddychaniem, doświadczać zaburzeń widzenia, mowy czy koordynacji, a nawet stracić przytomność – tymczasem zachowuje się całkiem normalnie i twierdzi, że czuje się dobrze. Jeśli zachodzi podejrzenie, że po przebytej infekcji koronawirusem SARS-CoV-2 w naczyniach krwionośnych danej osoby występują skrzepliny, w celu postawienia jednoznacznej diagnozy wykonać można takie badania obrazowe jak USG Doppler czy choćby rezonans angiografię tętnicy szyjnych. Są to procedury w pełni bezpieczne, jeżeli więc ich koszt ma zostać pokryty z kieszeni pacjenta, skierowanie nie jest niezbędne (wyjątek stanowi rezonans magnetyczny z kontrastem). Wykonujące je placówki wymienione zostały zaś odpowiednio na stronach oraz Powikłania po COVID-19: nerki Jak pokazują włoskie i chińskie statystyki z początku pandemii, mniej więcej co czwarta osoba zmarła w szpitalu na COVID-19 cierpiała na schorzenia nerek. Na pogorszenie stanu tego narządu wpływ mogą mieć wspomniane zakrzepy (które w dodatku utrudniają wykonanie dializy), nadmierna reakcja zapalna układu odpornościowego lub niedotlenienie, ale też bezpośredni atak koronawirusa na komórki, podobnie jak w przypadku serca czy płuc. Niewykluczone, że uszkodzeń doznały również nerki ozdrowieńców, którzy się na nie bynajmniej nie skarżą. Przyczyn takiego stanu rzeczy należy upatrywać w fakcie, że chore nerki potrafią bardzo długo nie dawać o sobie znać. Czasem zniszczeniu musi ulec aż 75 proc. ich objętości, aby przestały pełnić swą funkcję prawidłowo (z drugiej strony dlatego zresztą właśnie do życia wystarcza zwykle zaledwie jedna zdrowa nerka). Oznacza to, że często nie da się wykryć problemu, dopóki nie zrobiona zostanie np. tomografia komputerowa nerek. Listę placówek wykonujących to badanie obrazowe znajdziesz na stronie Zmiany w mózgu i układzie nerwowym po zakażeniu koronawirusem SARS-CoV-2 Bodaj najbardziej charakterystycznym objawem COVID-19 są zaburzenia węchu i smaku. O ile bowiem kaszel czy gorączka mogą być symptomami zwykłego przeziębienia, o tyle jeśli towarzyszy im anosmia (jak fachowo określa się utratę powonienia), to niemal na pewno do czynienia mamy z infekcją SARS-CoV-2. W 90 proc. przypadków poprawa następuje w ciągu kilku tygodni, najwyżej miesięcy od wyzdrowienia. Co dziesiąty pacjent jednak długotrwale boryka się z problemem. Występowanie tego typu zaburzeń dowodzi, iż koronawirus jest w stanie zaatakować także układ nerwowy – to zaś może mieć o wiele więcej konsekwencji. Ich skala nie jest jeszcze w pełni znana, wśród „pacjentów post COVID-19” odnotowuje się jednak upośledzenie funkcji poznawczych – zaburzenia pamięci i koncentracji, tzw. mgła mózgowa;zaburzenia świadomości, dezorientację, majaczenie, splątanie;drgawki, tymczasowy paraliż;bóle głowy;problemy ze snem. Naukowcy wysuwają również hipotezę, jakoby ciężki przebieg infekcji zwiększał ryzyko rozwoju schorzeń neurodegeneracyjnych, jak np. choroba Alzheimera czy choroba Parkinsona. Badaniem obrazowym zdolnym zdiagnozować te oraz inne dolegliwości neurologiczne jest np. rezonans magnetyczny głowy. Wykonuje się go także w kontekście udaru mózgu, który – jak już wspomniano – też może być efektem zakażenia wirusem SARS-CoV-2. Lista placówek mających tę procedurę w swej ofercie znajduje się na stronie COVID-19 a zdrowie psychiczneWarto w tym miejscu zaznaczyć, że zmiany w układzie nerwowym, niedotlenienie, stan zapalny czy doświadczenie pobytu na oddziale intensywnej terapii potrafią mieć przełożenie na zdrowie psychiczne osób, które przebyły COVID. Osoby te nierzadko po wyzdrowieniu zgłaszają pojawienie się lęków, zaburzeń snu lub depresji, wykazują też objawy zespołu stresu pourazowego. Badania obrazowe są w tym kontekście o tyle istotne, że mogą wskazać fizjologiczną przyczynę niektórych problemów w obrębie psychiki. Wykrycie powikłań infekcji i podjęcie na tej podstawie leczenia pomaga ponadto do pewnego stopnia zredukować niepokój o własne zdrowie. Inne powikłania po COVID-19 Niestety, przedstawione do tej pory schorzenia nie wyczerpują puli domniemanych powikłań zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2. Zaliczają się do nich również choćby (występujące na szczęście znacznie rzadziej): bóle mięśni i stawów;zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego – objawiające się np. zwiększoną podatnością na infekcje lub nawracającą gorączką;tzw. PIMS-TS – ciężki, wymagający hospitalizacji wieloukładowy zespół powikłań wywołany nieprawidłową reakcją immunologiczną na wirusa. Pojawia się u dzieci i młodzieży od 2 tygodni do miesiąca po przebyciu COVID-19, może wywołać ostrą niewydolność serca lub nerek, jego symptomy to zaś wysoka gorączka utrzymująca się powyżej 3 dni, biegunka, wymioty, malinowy język, zaczerwienione spojówki czy wysypka;wypadanie włosów;wysypka (w różnych postaciach), zaczerwienienie lub zasinienie palców stóp;problemy żołądkowo-jelitowe. Ryzyko wystąpienia większości z opisanych w niniejszym artykule problemów zdrowotnych oraz utrzymania się ich długo po wyzdrowieniu rośnie wraz z wiekiem i masą ciała pacjenta, jest też wyższe w przypadku osób, które w pierwszym tygodniu od kontaktu z koronawirusem wykazywały co najmniej pięć objawów typowych dla COVID-19. O powikłaniach tej choroby wiadomo coraz więcej – wciąż jednak stosunkowo mało w porównaniu z infekcjami wywoływanymi przez inne niż SARS-CoV-2 drobnoustroje, znane ludzkości od dawna. Ten koronawirus rozprzestrzenia się dopiero od nieco ponad roku, trudno więc choćby stwierdzić z całą pewnością, jakie długofalowe znaczenie mogą mieć wywołane nim zmiany w organizmie człowieka. Badania obrazowe pomagają zaś nie tylko diagnozować i leczyć poszczególnych pacjentów, ale też stale poszerzać stan wiedzy na temat COVID-19 i jego następstw. Warto o tym pamiętać. Przeczytaj również: Testy na koronawirusa – kiedy i jaki test wykonać Powyższy tekst ma charakter wyłącznie edukacyjny i nie może zastąpić profesjonalnej diagnozy czy porady. Pamiętaj: każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny. Tej zaś powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta. badania obrazowe covid-19koronawirus

obraz matowej szyby w płucach